Miniony weekend spędziłam w stolicy. Przyjechała też Basia i Julka,
więc było wesoło. W sobotę najpierw wsiadła Julka na Faworkę a potem ja
na Batulca. Było ciężko, jestem z siebie bardzo niezadowolona. Nie
mogłam obudzić koniucha; Tempo cały czas było za wolne, w dodatku
miałam wydłużone strzemiona. Nie mogłam znaleźć dobrego rytmu, a jako iż
całą siłą wolu skupiałam się na oparciu stopy, wszystko inne się
miotało. Po pewnym czasie poddałam się, te za długie puśliska całkiem
mnie dekoncentrowały. Wsiadła p. Ewa, odetchnęłam chwile i zebrałam się w
sobie. Wsiadałam pełna sił, jednak kiedy Pani trener wydłużyła mi
strzemiona o kolejne 2 dziurki pomyślałam jedno: KILL ME NOW! Wzięłam
jednak wdech i pojechałam. Szło mi przeciętnie, niby zwroty,
zagalopowania wychodziły, jednak nie czułam się stabilnie. Powiedziałam
p. Ewie że przepraszam, ale nie mogę wytrzymać w tych strzemionach. Więc
jeździłam... bez. I było dużo lepiej. Co prawda pupy nie urywało ale
mogłam się wreszcie skupić. Na koniec, o zgrozo! Strzemiona pasowały jak ulał.
Drugiego dnia jeździłam na Faworce. W lewą stronę wychodziło pięknie, a w prawo do kitu. Kobyła kładła się na łydkę, a ja nie umiałam jej skorygować. Miałam też spięty lewy bark. Kiedy tylko go rozluźniałam Fawcia bez problemu się ustawiała.
Były też paralityczne zwroty i ustępowania.
Muszę ustabilizować ramiona!
A po burzy wychodzi słońce, za tydzień będzie lepiej.
Obrabiam filmik, dodam w przyszły tydzień, ten mam zawalony sprawdzianami.
Mykam do ortodonty!
Artemis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz