Eine Katastrofe

Masakra totalna. Jestem załamana. Bazio męczył się 2 tygodnie w klinice, właściwie po NIC. Na darmo. Wychudł strasznie, opoje na nogach, cały pozdzierany .. (odwrotna reakcja na narkoze i szamotanina w poskromie). Nie będę wrzucała szczegółowych zdjęć jak wygląda, bo znowu sie porycze. Poglądowo:

Teraz wrócił na łąki, czeka na usunięcie zęba.
był tu komentarz apropo sytuacji, ale stwierdzilam ze nie bede sie nikomu narazac i usune.

Myśleć pozytywnie.

Mrówka jest już ze mną w Ducherow. Upasła się jak świnia, kondycje straciła, ale widzę dzięki niej wyraźnie jak duży postęp zrobiłam przez ten miesiąc w kwestii kontaktu. Koniec z odbijaniem od wędzidła! Dużo pomogło mi jeżdżenie na doświadczonych koniach sportowych tutaj i treningi z Olgą Michalik. Póki co 2 ;) Ale i tak z mega skutkiem.

Trening u Olgi:
*kontrola tempa: kiedy koń biegnie, to go hamujemy ciągle, jedziemy wolniej. Kiedy nie idzie, jedziemy go mocniej
*czubek głowy i ramiona do góry, brak "fali Dunaju"  XD
*odrywać obie nogi, żeby sprawdzić osadzenie
*w stępie sie nie kitrać, powsrzymywać lekko ruch bioder

home, sweet home!

Tydzień urlopu! :D
Młodziki pojechały na kopel, za tydzień, jak wrócę, rozpoczną się bezpośrednie przygotowywania do wsiadania. No oprócz ogierka, ten jeszcze nie do końca rozumie że można sobie tak po prostu biegać w koło na tym samym, niskim poziomie energetycznym. Jestem natomiast dumna z tego, że pojął, iż bliskość człowieka oznacza podporządkowanie myśli i czynów pod jego wolę :) Dethlev, bo chyba tak ma na imię, wykazuje sie niebywałym intelektem i wrażliwością. W połączeniu z ogromnym lękiem separacyjnym, ogierzymi zachowaniami i panikowaniem przy nawet małej presji... nie jest to koń łatwy. Ale na pewno wybitny :')
Opiumek wszedł pod kontrolę i można już nim nawet bezpiecznie skręcać :) pokonuje drągi bez strachu, a nawet niewielkie przeszkody, co jest sporym sukcesem, bo na początku pracy panikował na widok JEDNEGO drąga leżącego OBOK niego.
Wszystkie młode skakały w korytarzu, ogromne wrażenie wywarły Lili i Anastazja, ta druga jest sporym zaskoczeniem. Titos okazał się niezbyt utalentowany, pomijając że był tak spanikowany że zapomniał jak sie chodzi na lonży.
Nastąpił przełom z Lili, bo nie bryka kiedy wsadza się stopę w strzemię ;) Oraz z Otylią, bo pozwala sie złapać coraz szybciej i ogólnie zaczyna ufać człowiekowi. Całe szczęście bo już mi nerwy siadały z tą kobyłą...


Dziś odwiedzam Mrówkowca, jutro nareszcie do Bazia!!!! Siedzi w klinice wciąż, martwię się, ale czasu trzeba.
Arts

Kaju prosze o kontakt? :)